tamarzı — is. <ər. təmə və fars. arzu> Yeməli, içməli bir şeyin arzusunda, həsrətində olma. Kəndlinin uşağı isti xörəyə tamarzı idi. Ə. Vəl.. // Ümumiyyətlə, bir şeyin həsrətində olma. Dünyada bir neməti yoxdur ki, mən ona özümü tamarzı hesab edəm. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damazlıq — sif. Döl verməyə yarayan, döl vermək üçün saxlanılan; döllük, cins. Damazlıq qoyun. Damazlıq buğa. – Azərbaycan atları damazlıq bir cins kimi, Orta və Yaxın Şərq ölkələrinə, hətta Hindistan və Misirə belə aparılmışdır. R. Səttarzadə. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləlöyün — sif. dan. Acgöz, tamarzı, görməmiş. // İs. mənasında. Acdan ləlöyün törər. (Ata. sözü). // Ehtiraslı, həris. ◊ Ləlöyün getmək – bir şeyin arzusunda olmaq, həsrətini çəkmək; bir şey üçün əldən getmək. <Veys:> Sən ondan ötrü, deyəsən, lap… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naz — is. <fars.> 1. Özünü bəyəndirmək, istətmək məqsədi ilə edilən saxta, süni hərə kət; şivə, işvə, qəmzə. Belə işvə, belə qəmzə, belə naz; Belə qamət, belə gərdən olurmu? Q. Z.. <Mirqasım:> Matanda naz və şivə əsla yox idi. Ç.. Naz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfil — sif. və zərf <ər.> Daimi yaşayış yeri olmayan, daimi məşğuliyyəti olmayan, səfalət içərisində yaşayan; avara, sərgərdan, sərsəri, veyil. Səfil adam. Səfil həyat sürmək. Səfil yaşamaq. – <Cavanşir bəy Dilaraya:> Sən o səfil rəssamdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərgərdan — sif. və zərf <fars.> Yersizyurdsuz, sərsəri, avara. Sərgərdan adam. – Ata ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı. O, avara, səfil və sərgərdan həyat sürürdü. Ə. Vəl.. // Başını itirmiş, çıxış yolu tapa bilməyən. Yazıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şişmək — f. 1. Xəstəlik, zədə və s. nəticəsində qalxmaq, köpmək, qabarmaq. Ayağı şişmək. Üzü şişmək. – Gözün üstü şişib olubdu qovuq; Zahirən bu gecə dəyibdi soyuq. S. Ə. Ş.. Bayramın göz qapaqları şişib qırmızı olmuşdu. M. Hüs.. // İslanıb köpmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
